امروز و دیروز همه مردم درباره یک حادثه سخن می‌گفتند: چرا اینقدر دیر، اشتباه پدافند در هدف قرار دادن هواپیمای اوکراینی اعلام شد؟»
و باز هم مردمی که ظاهرا غیر از مردمی بودندکه برای سوگواری سردار سلیمانی به خیابان آمده بودند (چون علیه مردمی که برای احترام به سردار سلیمانی به خیابان آمده بودند شعار می‌دادند) شروع به تجمع کردند و شعارهایی هم علیه حکومت، سپاه و کسانی که به تشییع سردار سلیمانی رفته بودند،داده شد.
این وسط سفیر انگلستان هم وسط جمعیت معترض بازداشت شد!!!
این سه خبر دو تحلیل به نظر مهم را به دست می‌دهد:
اول اینکه افکار عمومی و رسانه‌ها دو چیز نیست! یکی افراد تحت فرمان سرداران گرانقدر و محترم ستاد کل نیروهای مسلح و دوم مردم و رسانه‌های دهه ۶۰. افراد تحت فرمان این گرانمایگان نیستند، پس باید آنها را قانع نمود و از قضا نباید آنها را منتظر گذاشت و انتظار سکوت و لبخند را داشت. و دیگر اینکه رسانه‌ها و مردم حال حاضر ایران، رسانه‌ها و مردم دهه ۶۰ نیستند، یعنی بخاطر اینکه گذشته‌تان را و رفاه و جوانی‌تان را فدای انقلاب و نظام و امنیت همین مردم کرده‌اید، دلیل نمی‌شود تا چشم روی نگفتن حقیقت ببندند و به نظر حقیر این قسمت داستان، کاملا نشان می‌دهد که بزرگان عرصه امنیت و سرداران عزیزو گرانقدر کشور ما، به جد نیازمند مشاوران رسانه‌شناس هستند و خصوصا متخصین علوم ارتباطات اجتماعی در این فضاها و رویدادها می‌توانستند این عزیزان را یاری دهند که تاخیر در واگویی حقیقت در کشوری که در حال شنا خلاف جریان آب در دنیاست و یک سرفه ضد نظام اسلامی تیتر اول رسانه‌های مرجع دنیاست، جه تبعات وخیمی را به دنبال خواهد داشت؟!
دوم اینکه آنچه رویدادها نشان می‌دهد، چامعه ما به سمت دو قطبی شدن پیش نمی‌رود و دو قطبی شده است، چرا که هر حادثه‌ای که به منافع و مصلحت نظام مدد می‌رساند با حضور بسیار گسترده مردم همراه میشود و هر رویداد دیگری که جنبه‌ای علیه نظام دارد با تجمعات (هرچند بسیار کمتر از طرفداران نظام اسلامی) روبرو میشود و این نشانه بسیار متقنی در خصوص دو قطبی شدن است.
قصد نتیجه گیری ندارم چرا که بسیار خود را کوچکتر از آن می‌دانم که توصیه‌ای برای کهنه سربازان وطنم داشته باشم، اما همچون برادری کوچک و هم فکری کم سن و سالتر فکر می‌کنم که اگر به تبعات رسانه‌ای موضوع فکر می‌شد، این فتح‌الفتوح کم رنگ نمی شد و چه بسا اگر در سال ۸۸ هم این رویدادها با تفکر بیشتری (از منظر رسانه‌ای) تحلیل و بررسی می‌شد، چه بسا کام شیرین ایرانیان در جشن بلوغ ملت در خرداد همان سال که رفته رفته داشت احترام و همکاری دشمنان را نیز بر می انگیخت، بواسطه یک حماقت به دومینوی تحریم‌ها ختم نمی‌شد.
همین
یا حق
مردم ,نظام ,هم ,اینکه ,مردمی ,سردار ,دو قطبی ,سردار سلیمانی ,دهه ۶۰ ,به خیابان ,خیابان آمده
درباره این سایت